Επί ογδόντα χρόνια η Ακαδημία Αθηνών συλλέγει με υπομονή και επιμονή σπάνια στοιχεία της πολιτιστικής μας κληρονομιάς . Από καιρό αναζητούσε το κατάλληλο κτήριο που θα στέγαζε αυτό το σημαντικό και ζωντανό κομμάτι της ελληνικής ιστορίας. Το Ιδρυμα Λίλιαν Βουδούρη, αρωγός σε κάθε αξιέπαινη προσπάθεια για την επιστήμη, τις τέχνες και τα γράμματα, χρηματοδότησε την αγορά και τη διαμόρφωση του κτηρίου που σήμερα είναι η έδρα του Λαογραφικού Μουσείου της Ακαδημίας Αθηνών.
Το 1996, το Ιδρυμα Λίλιαν Βουδούρη προσέφερε δωρεά ύψους 607.000€ για την αγορά και την επισκευή του κτηρίου που στεγάζει το Κέντρο Λαογραφίας.
« Η δωρεά του Ιδρύματος εξετιμήθη βαθύτατα από την Ακαδημία και η Ολομέλεια αποφάσισε την ανακήρυξή του σε μεγάλο δωρητή. Από τότε, στην πλάκα με τα ονόματα των μεγάλων μας δωρητών , που είναι αναρτημένη στον τοίχο της μεγάλης αίθουσας του Μεγάρου της Ακαδημίας, υπάρχει και το Ιδρυμα Λίλιαν Βουδούρη. Γιατί η προσφορά του είναι προσφορά σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό», όπως είχε πει στην τελετή ανακήρυξης ο Πρόεδρος της Ακαδημίας κ.Ιωάννης Πεσμαζόγλου. Στην ομορφότερη συνοικία της Αθήνας , την Πλάκα, βρίσκεται αυτό το τετραώροφο νεοκλασικό κτήριο της οδού Ηπίτου, που φιλοξενεί τα ανεκτίμητα εκθέματα του « Κέντρου Ερευνας της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών.
Το αρχείο του Λαογραφικού Μουσείου περιλαμβάνει πλούσιο πρωτογενές ανέκδοτο και έντυπο λαογραφικό υλικό, αλλά και μουσικές καταγραφές και ηχογραφήσεις, φωτογραφίες και κινηματογραφήσεις, για όλες τις εκφάνσεις του λαϊκού πολιτισμού στον πνευματικό και υλικό βίο. Το υλικό είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται από τα τέλη του 19ου αιώνα.
Οι σύγχρονες ερευνητικές συγκυρίες με την προσέγγιση των επιστημονικών πεδίων της Λαογραφίας, της Εθνολογίας και της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, η δυνατότητα συντήρησης και ψηφιοποίησης του πολύτιμου υλικού του με τη βοήθεια ευρωπαϊκών προγραμμάτων που πραγματοποιούνται την τελευταία δεκαετία και η μεταστέγασή του στο νεοκλασικό κτήριο το οποίο εξασφάλισε η δωρεά του Ιδρύματος Λίλιαν Βουδούρη επιτρέπουν σήμερα στο Κέντρο Λαογραφίας να ανταποκριθεί στους μόνιμους βασικούς σκοπούς του αλλά και στα αιτήματα των καιρών.